Zaman zaman duygularımız da hislerimiz de değişiyor, eğer mutluysak huzurluysak o an tek gayemiz “sehpamız ayağımızın altından kaymasın “olabiliyor ama eğer biraz olsun üzgünsek ,canımız acıyorsa ,içimizde hayata dair bi öfke varsa ikinci bi kişiye gerek kendimizin celladı yine kendimiz oluruz...
Aslında herkes bu cezasının farkında ama asıl soru şu:”Celladımız kim, idam sehpamıza tekmeyi vuran yine biz miyiz?”
YanıtlaSilZaman zaman duygularımız da hislerimiz de değişiyor, eğer mutluysak huzurluysak o an tek gayemiz “sehpamız ayağımızın altından kaymasın “olabiliyor ama eğer biraz olsun üzgünsek ,canımız acıyorsa ,içimizde hayata dair bi öfke varsa ikinci bi kişiye gerek kendimizin celladı yine kendimiz oluruz...
YanıtlaSilBu sözler bana bir kez daha Hayat'ı hatırlattı.
YanıtlaSil